Συναδέλφισσες
, συνάδελφοι
Συμφώνα με
το αρ.6 Ν1234/1982:
«1.Οι αξιωματικοί,
ανθυπασπιστές και υπαξιωματικοί της Χωροφυλακής και οι χωροφύλακες απαγορεύεται να υπηρετούν σε Αστυνομικά
Τμήματα , Υπηρεσίες Ασφαλείας , Τροχαίας, Αγορανομίας, Τουρισμού, καθώς και σε
Σταθμούς και Φυλάκια , στην αρμοδιότητα των οποίων υπάγεται ο τόπος γεννήσεως
αυτών ή των συζύγων τους εφ’ όσον στον τόπο αυτό διέμειναν μόνιμα μέχρι το 18ο
έτος της ηλικίας τους.
2.Η διάταξη της προηγούμενης παραγράφου δεν εφαρμόζεται εάν τόπος γεννήσεως είναι νησί διάφορο εκείνου της έδρας των παραπάνω υπηρεσιών ή πόλη η οποία, με βάση την ισχύουσα απογραφή, έχει μαζί με τα προάστιά της πληθυσμό άνω των 20.000 κατοίκων. Δεν εφαρμόζεται επίσης για το προσωπικό των ειδικών υπηρεσιών της Χωροφυλακής, περί των οποίων τα άρθρα 3 του Ν.Δ 974/1971 και 4 Ν.671/1977»
2.Η διάταξη της προηγούμενης παραγράφου δεν εφαρμόζεται εάν τόπος γεννήσεως είναι νησί διάφορο εκείνου της έδρας των παραπάνω υπηρεσιών ή πόλη η οποία, με βάση την ισχύουσα απογραφή, έχει μαζί με τα προάστιά της πληθυσμό άνω των 20.000 κατοίκων. Δεν εφαρμόζεται επίσης για το προσωπικό των ειδικών υπηρεσιών της Χωροφυλακής, περί των οποίων τα άρθρα 3 του Ν.Δ 974/1971 και 4 Ν.671/1977»
Σύμφωνα με
τα άρθρο 2 παράγραφος 1 «Έννοια όρων» του Π.Δ 100/2003(Κώδικας
Μεταθέσεων):
« Ως τόπος συμφερόντων
του αστυνομικού θεωρείται ο Δήμος ή η Κοινότητα της επιλογής του, με την επιφύλαξη των διατάξεων περί εντοπιότητας,
εφόσον ο τόπος αυτός αποτελεί έδρα αστυνομικής Υπηρεσίας και περιλαμβάνεται
μεταξύ ........ »
Σύμφωνα με
το άρθρο 17 παράγραφος 1 περίπτωση στ΄ «Έκτακτες μεταθέσεις» του Π.Δ 100/2003(Κώδικας
Μεταθέσεων):
« Λόγω εντοπιότητας, σύμφωνα με τις ισχύουσες
κάθε φορά διατάξεις. Στην περίπτωση αυτή η μετάθεση διατάσσεται μόνο για
Υπηρεσία της ίδιας περιοχής»
Από τα
παραπάνω καταλαβαίνουμε ότι κανένας συνάδελφος δεν θα μπορούσε, δυνητικά, να
υπηρετεί στο τόπο γεννήσεως του ή της συζύγου του εάν είχε ζήσει εκεί μέχρι το
18ο έτος της ηλικίας του, κ.τ.λ.
Μια αναχρονιστική νομοθεσία που θα μπορούσε
ανά πάσα στιγμή να διαταράξει την οικογενειακή μας ζωή και τον οικογενειακό μας
προγραμματισμό.
Από την πρώτη στιγμή που αναλάβαμε την
διοίκηση του Σωματείου ως Δ.Σ., θέσαμε άμεσο στόχο μας, σε αγαστή συνεργασία με
την Ομοσπονδία μας ,μέσα από συναντήσεις/επαφές με υπηρεσιακούς και
πολιτειακούς φορείς, να καταργήσουμε αυτό το βραχνά που υπήρχε στον Κώδικα
Μεταθέσεων και θα μπορούσε να αποτελέσει
όπλο στα χέρια όσων επιθυμούν να καταστήσουν το χαμηλόβαθμο προσωπικό
εκβιαζόμενο και υποχείριο.
Στο σημείο αυτό θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι
αγώνα, παράλληλα με τον δικό μας, έδινε και η Ε.Α.Υ.Λακωνίας.
Μετά από τόσο καιρό είμαστε στην ευχάριστη θέση
να σας γνωστοποιήσουμε ότι πλέον αυτό το αναχρονιστικό και αντικοινωνικό
θεσμικό πλαίσιο έπαψε να ισχύει στο Π.Δ 100/2003(Κώδικας Μεταθέσεων) με
τροποποίηση που επήλθε με το Π.Δ 6/2018«Ρύθμιση
θεμάτων αστυνομικού προσωπικού» αλλά και με την αριθ.
Τροπολογία 1536/149 , 22.3.2018 που κατατέθηκε στο νομοσχέδιο του Υπουργείου
Δικαιοσύνης με τίτλο «Κύρωση της
Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη Πρόληψη και τη Καταπολέμηση της Βίας
κατά των γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας και προσαρμογή της ελληνικής
νομοθεσίας και άλλες διατάξεις» και αναμένεται να ψηφιστεί από την Ολομέλεια
της Βουλής την προσεχή Πέμπτη., καταργείται το άρ.6 του Ν1234/1982.
Συναδέλφισσες
, συνάδελφοι
Ο μόνος χαμένος αγώνας είναι ο αγώνας που δεν
δόθηκε ποτέ!!!
